سیم لاکی آلومینیومی

در برخی کاربردها به منظور کاهش وزن سیم‌پیچ یا صرفه‌جویی اقتصادی، از آلومینیوم به عنوان رسانای سیم لاکی استفاده می‌شود . آلومینیوم چگالی بسیار پایین‌تری نسبت به مس دارد (حدود یک‌سوم)، بنابراین سیم‌پیچی آلومینیومی می‌تواند وزن کویل را به طور چشمگیری کاهش دهد. همچنین آلومینیوم ارزان‌تر از مس است و در ترانسفورماتورها و موتورهای بزرگی که طول سیم زیادی مصرف می‌کنند، گزینه مقرون‌به‌صرفه‌تری به شمار می‌رود . البته رسانندگی الکتریکی آلومینیوم پایین‌تر از مس بوده و برای دستیابی به مقاومت الکتریکی مشابه، سطح مقطع آلومینیوم باید حدود ۱٫۶ برابر مس انتخاب شود . به عبارتی قطر سیم آلومینیومی باید بزرگ‌تر باشد تا همان جریان را بدون افت ولتاژ اضافی عبور دهد. به همین دلیل در فضاهای محدود یا دستگاه‌های کوچکتر معمولاً آلومینیوم کارایی لازم را ندارد، ولی در ترانس‌های قدرت و موتورها که فضا کمتر محدودیت دارد از سیم آلومینیومی استفاده می‌شود. لازم است هنگام استفاده از سیم لاکی آلومینیومی، اتصالات مخصوص (مانند لحیم آلیاژ آلومینیوم یا کلمپ‌های مکانیکی) به کار رود تا از اکسید شدن یا شل شدن اتصال جلوگیری شود.

مشخصات فنی سیم لاکی مسی و آلومینیومی

سیم لاکی آلومینیومی	سیم لاکی مسی	ویژگی
آلومینیوم خالص (سری ۱۰۰۰ مثل ۱۳۵۰)	مس خالص (معمولا %۹۹,۹۹ )	هادی (فلز)
۲,۷۰ گرم/سم³	۸,۹۶ گرم/سم³	چگالی @ ℃۲۰
میلی‌متر²/متر.۰,۰۲۸۰Ω~	میلی‌متر²/متر.۰,۰۱۷۲Ω~	مقاومت الکتریکی @ ℃۲۰
۶۱%~	۱۰۰% (مرجع)	رسانایی (%IACS)
۱۰۰-۶۰~ مگاپاسکال	۲۵۰-۲۰۰~ مگاپاسکال	استحکام کششی (نهایی)
۶۶۰ درجه سانتی‌گراد	۱۰۸۵ درجه سانتی‌گراد	نقطه ذوب
℃/⁶¯۱۰×۲۳	℃/⁶¯۱۰×۱۶,۷	ضریب انبساط حرارتی
(℃ در ۲۰) 235W/m.K~	(℃ در ۲۰) 390W/m.K~	هدایت حرارتی
130B, 155F, 180H, 200N, 220C	130B, 155F, 180H, 200N, 220C	کلاس حرارتی عایق
مشابه مس (تابع کلاس عایق)	بسته به کلاس عایق تا ℃۱۸۰~ یا بیشتر	محدوده دمای کاری
ده‌ها میکرون (یک یا چند لایه)	ده‌ها میکرون (یک یا چند لایه)	ضخامت پوشش لاک

کاربردهای سیم لاکی آلومینیومی

سیم لاکی آلومینیومی بیشتر در کاربردهایی استفاده می‌شود که کاهش وزن و هزینه اولویت داشته باشد و شرایط کاری به گونه‌ای است که رسانایی پایین‌تر آلومینیوم با افزایش قطر سیم جبران‌شدنی باشد . برای نمونه، بسیاری از ترانسفورماتورهای توزیع و قدرت متوسط (به‌ویژه انواع نصب‌شده روی تیرهای برق یا پست‌های هوایی) به جای مس از سیم آلومینیومی بهره می‌گیرند تا هم وزن ترانس کاهش یابد و هم هزینه مواد اولیه کمتر شود. در صنعت لوازم خانگی، موتور کمپرسورهای یخچال و کولرهای گازی و نیز موتورهای ماشین لباسشویی و ظرفشویی در مدل‌های اقتصادی ممکن است با سیم لاکی آلومینیومی ساخته شوند. این کار کاهش قیمت تمام‌شده محصول را در پی دارد بدون آنکه عملکرد کلی دستگاه برای کاربرد مورد نظر مختل شود. همچنین در تجهیزات صوتی سبک‌وزن مانند سیم‌پیچ بلندگوها (ویس‌کویل) و برخی موتورهای کوچک الکتریکی، آلومینیوم به دلیل سبکی‌اش گزینه محبوبی است . برای مثال، استفاده از سیم آلومینیومی در سیم‌پیچ بلندگو باعث سبک‌تر شدن مجموعه دیافراگم و سیم‌پیچ شده و در نتیجه پاسخ فرکانسی بهتری (به‌خصوص در فرکانس‌های بالا) حاصل می‌شود. در صنایع الکترونیک خودرو، برخی کویل‌های احتراق، سلف‌ها و ترانس‌های مدارهای الکترونیکی با سیم آلومینیومی تولید می‌شوند تا ضمن تأمین عملکرد، وزن خودرو و هزینه تولید کاهش یابد . البته در کاربردهای صنعتی بسیار حساس یا در مسیرهای طولانی که افت ولتاژ اهمیت بالایی دارد، همچنان استفاده از نوع مسی ترجیح داده می‌شود . اما به طور خلاصه هرجا کاهش وزن تجهیزات، صرفه‌جویی اقتصادی و مقاومت قابل‌قبول مدنظر باشد (مانند بسیاری از لوازم برقی مصرفی، تلویزیون‌ها، مایکروویوها و ترانس‌های کوچک) سیم لاکی آلومینیومی یک گزینه عملی و محبوب است .

دلایل استفاده از سیم لاکی آلومینیومی به جای مسی (مزایا و معایب)

با وجود عملکرد برتر مس در بسیاری از شاخص‌ها، سیم لاکی آلومینیومی به دلایل متعددی در برخی صنایع به‌جای مس به کار گرفته می‌شود. در این بخش مزایای مهم استفاده از سیم لاکی آلومینیومی و همچنین معایب و محدودیت‌های آن در مقایسه با نوع مسی بررسی شده است:

مزایای سیم لاکی آلومینیومی:
وزن سبک‌تر: مهم‌ترین مزیت آلومینیوم سبکی آن است. چگالی آلومینیوم حدود یک‌سوم مس است؛ به بیان دیگر، برای رسانایی یکسان، وزن هادی آلومینیومی تقریباً نصف وزن هادی مسی خواهد بود. این کاهش وزن در تجهیزاتی مانند ترانسفورماتورهای بزرگ هوایی یا موتورهای نصب‌شونده در ارتفاع، بسیار حائز اهمیت است و باعث سهولت نصب و کاهش فشار مکانیکی روی سازه‌ها می‌شود.
قیمت ارزان‌تر: آلومینیوم فلزی فراوان‌تر و ارزان‌تر از مس است. سیم لاکی آلومینیومی به مراتب قیمت پایین‌تری نسبت به سیم مسی دارد ، از این رو در کاربردهای انبوه صنعتی و خانگی استفاده از آن می‌تواند هزینه مواد اولیه را به شکل چشمگیری کاهش دهد. انتخاب سیم آلومینیومی در تولید انبوه (مثلاً موتور لوازم خانگی) صرفه اقتصادی بالایی برای سازندگان به همراه دارد.
کاهش ریسک سرقت: ارزش بالای مس در بازار باعث شده بود در برخی مناطق، سیم‌پیچ ترانس‌ها و کابل‌های مسی هدف سرقت قرار گیرند. جایگزینی با آلومینیوم این مشکل را تا حدی برطرف کرده است؛ چرا که سیم‌های آلومینیومی به دلیل قیمت پایین‌تر، کمتر مورد سرقت قرار می‌گیرند. به عنوان نمونه، شرکت‌های برق برای کاهش سرقت سیم‌های ترانسفورماتورها در شبکه توزیع، از سیم پیچ آلومینیومی استفاده می‌کنند.
پخش حرارت مناسب: آلومینیوم علی‌رغم رسانایی حرارتی مطلق کمتر نسبت به مس، به دلیل نسبت سطح به وزن بیشتر، در دفع حرارت عملکرد خوبی دارد. سیم لاکی آلومینیومی در سیم‌پیچ ترانسفورماتورها می‌تواند حرارت تولیدی را به سرعت به هسته آهنی و روغن ترانس منتقل کند. همچنین برخی منابع اشاره می‌کنند که آلومینیوم توانایی مناسبی در کار در دماهای بالاتر دارد (البته این موضوع بیشتر وابسته به جنس عایق لاک است تا خود فلز).
مقاومت بهتر در برابر خوردگی محیطی: سطح آلومینیوم به محض قرار گرفتن در معرض هوا یک لایه اکسید آلومینیوم تشکیل می‌دهد که غیرقابل نفوذ و پایدار است. این لایه محافظ باعث می‌شود هادی آلومینیومی در محیط‌های مرطوب یا خورنده، کمتر دچار خوردگی عمقی شود. برخلاف مس که در مجاورت رطوبت ممکن است به مرور دچار زنگار سبزرنگ و خوردگی پیشرونده شود، آلومینیوم در شرایط مشابه پایدارتر باقی می‌ماند. این ویژگی در کاربردهای فضای باز یا محیط‌های صنعتی خورنده یک مزیت محسوب می‌شود.

معایب و محدودیت‌های سیم لاکی آلومینیومی:
رسانایی الکتریکی پایین‌تر: آلومینیوم از نظر هدایت الکتریکی به مراتب ضعیف‌تر از مس است (حدود ۶۰٪ رسانایی مس خالص را داراست ). این بدان معناست که برای عبور دادن جریان مساوی، نیاز به سطح مقطع بزرگ‌تری از سیم آلومینیومی است. عملاً قطر سیم لاکی آلومینیومی باید حدود ۱.۲ تا ۱.۳ برابر قطر سیم مسی باشد تا مقاومت الکتریکی مشابهی حاصل شود. در فواصل بلند یا دستگاه‌های حساس، مقاومت بالاتر آلومینیوم می‌تواند منجر به افت ولتاژ بیشتر و تلفات توان شود ، لذا در این موارد آلومینیوم گزینه ایده‌آلی نخواهد بود.
استحکام مکانیکی کمتر: فلز مس ساختار کریستالی مستحکم‌تری نسبت به آلومینیوم دارد و تحت کشش یا تنش مکانیکی، مقاومت بالاتری از خود نشان می‌دهد. استحکام کششی مس حدود سه برابر آلومینیوم است ؛ بنابراین سیم لاکی آلومینیومی به خصوص در قطرهای نازک‌تر، شکننده‌تر بوده و در برابر خمش‌های مکرر یا تنش‌های ناشی از ارتعاش، آسیب‌پذیرتر است. در کاربردهایی که سیم‌پیچ تحت نیروهای گریز از مرکز (مثلاً در موتورهای با سرعت بالا) یا تنش‌های حرارتی قرار می‌گیرد، احتمال تغییر شکل (خزش) یا پارگی سیم آلومینیومی بیشتر است مگر اینکه طراحی به دقت انجام شود.
لحیم‌کاری و اتصالات دشوارتر: یکی از چالش‌های کار با سیم آلومینیومی، اتصال انتهای آن است. سیم مسی به سادگی لحیم‌پذیر است (به‌ویژه انواع سیم لاکی با لاک پلی‌یورتان که قابل لحیم مستقیم هستند)، در حالی که لحیم‌کاری آلومینیوم به سختی انجام می‌شود. آلومینیوم لایه اکسیدی عایق روی سطح خود دارد که مانع تر‌کیدن لحیم به فلز می‌شود و نیاز به شار یا روش‌های خاص (مانند لحیم‌کاری آلتراسونیک، به‌کارگیری پایانه‌های پرس‌شونده مخصوص یا اتصالات مکانیکی پیچ‌شده با خمیر ضد اکسیداسیون) دارد. این موضوع در تعمیرات یا مونتاژ سیم‌پیچ‌های آلومینیومی پیچیدگی ایجاد می‌کند.
خزش و انبساط حرارتی بالاتر: آلومینیوم در دمای اتاق فلزی نرم‌تر است و تحت تنش ثابت دچار خزش تدریجی می‌شود. به همین دلیل اتصالات الکتریکی که با آلومینیوم ساخته شده‌اند ممکن است در طول زمان کمی شل شوند و نیاز به بازسفت کردن دوره‌ای داشته باشند (مشکلی که در گذشته در سیم‌کشی آلومینیومی ساختمان‌ها نیز مشاهده شده بود). علاوه بر این، ضریب انبساط حرارتی آلومینیوم حدود ۳۰٪ بیشتر از مس است. در نتیجه، با تغییرات دما، سیم آلومینیومی تغییر طول بیشتری می‌دهد که می‌تواند به تنش‌های اضافی در سیم‌پیچ یا اتصالات منجر شود. این امر در چرخه‌های حرارتی مکرر ممکن است به خرابی عایق یا اتصال مکانیکی بین سرسیم و سیم‌پیچ بیانجامد.
سایر محدودیت‌ها: هر چند لایه اکسید آلومینیوم از خوردگی بیشتر جلوگیری می‌کند، اما همین لایه می‌تواند در نقاط تماس الکتریکی مانع عبور جریان شود مگر آنکه کاملاً تمیز یا برداشته شود. همچنین آلومینیوم دمای ذوب پایین‌تری نسبت به مس دارد (حدود ۶۶۰°C در برابر ۱۰۸۵°C) و در شرایط اضافه‌بار شدید حرارتی زودتر از مس تخریب می‌شود (هرچند در کاربری عادی سیم لاکی، دمای کاری بسیار پایین‌تر از نقطه ذوب فلز است). مجموع این عوامل سبب می‌شوند که در کاربردهای فوق‌حساس یا شرایط عملیاتی سخت (مانند حرارت بسیار بالا، لرزش شدید، نیاز به ابعاد بسیار کوچک سیم‌پیچ)، آلومینیوم کم‌تر مورد استفاده قرار گیرد و مس به عنوان گزینه مطمئن‌تر انتخاب شود .

مقایسه فنی سیم لاکی مسی و آلومینیومی

در این بخش دو هادی مس و آلومینیوم از جوانب فنی به طور مستقیم مقایسه می‌شوند. رسانایی الکتریکی مس بالاتر است؛ مقاومت ویژه مس در دمای اتاق حدود ۰٫۰۱۷ Ω·میلی‌متر²/متر است در حالی که این مقدار برای آلومینیوم خالص حدود ۰٫۰۲۸ Ω·میلی‌متر²/متر می‌باشد . به عبارتی در قطر مساوی، سیم آلومینیومی حدود ۱٫۶ برابر مقاومت بیشتری نسبت به سیم مسی دارد. از منظر هدایت الکتریکی نسبی نیز مس به عنوان معیار ۱۰۰% (استاندارد IACS) در نظر گرفته می‌شود، در حالی که آلومینیوم تقریبا ۶۱% از توان رسانایی مس را داراست . این اختلاف بدان معناست که برای دستیابی به مقاومت الکتریکی یکسان یا جریان‌دهی مشابه، سطح مقطع آلومینیوم باید بزرگ‌تر انتخاب شود که می‌تواند اندازه و حجم سیم‌پیچ را افزایش دهد.

چگالی و وزن دومین تمایز کلیدی است. مس فلزی سنگین با چگالی حدود ۸٫۹۶ گرم بر سانتی‌متر مکعب است، در حالی که چگالی آلومینیوم تنها حدود ۲٫۷ گرم بر سانتی‌متر مکعب می‌باشد. این به آن معناست که به ازای طول و قطر برابر، سیم آلومینیومی تقریبا سه برابر سبک‌تر از سیم مسی است. بر همین اساس، اگر رسانایی حجمی (بر واحد حجم) را در نظر بگیریم، نسبت رسانایی به وزن آلومینیوم حتی از مس فراتر می‌رود؛ یعنی یک کیلوگرم آلومینیوم می‌تواند جریان الکتریکی را با تلفات کمتری نسبت به یک کیلوگرم مس هدایت کند. این ویژگی همان‌طور که اشاره شد در طراحی تجهیزات بزرگ بسیار تاثیرگذار است، چرا که با جایگزینی مس با آلومینیوم می‌توان وزن سیم‌پیچی‌ها را به میزان چشمگیری کاهش داد.

از دیدگاه مکانیکی و ساختاری، سیم مسی مقاومت و دوام بالاتری دارد. استحکام کششی نهایی مس به طور معمول در محدوده ۲۰۰ تا ۲۵۰ مگاپاسکال برای مس آنیل‌شده (نرم) است که بسته به درصد خلوص و فرآیند تولید می‌تواند تغییر کند . آلومینیوم آنیل‌شده (مثلاً آلومینیوم برق ۱۳۵۰) استحکام کششی بسیار پایین‌تری در حدود ۶۰ تا ۱۰۰ مگاپاسکال دارد . این بدین معناست که سیم آلومینیومی در برابر کشیدگی یا تنش‌های ناگهانی، سریع‌تر تسلیم شده و می‌شکند. علاوه بر این، مدول یانگ آلومینیوم کمتر از مس است؛ لذا سیم آلومینیومی انعطاف‌پذیری (نرمی) بیشتری دارد و تحت وزن خود یا تنش‌های وارده بیشتر دچار افتادگی یا تغییر شکل می‌شود. این موضوع در هنگام سیم‌پیچی کویل‌ها نیز محسوس است؛ سیم آلومینیومی نسبت به مس نیاز به دقت و مراقبت بیشتری حین پیچیدن دارد تا از پارگی یا له‌شدگی آن جلوگیری شود.

در زمینه خواص حرارتی، هر دو فلز هدایت حرارتی بالایی دارند اما مس برتری نسبی دارد (هدایت حرارتی مس خالص حدود ۳۹۰ W/m·K است در برابر حدود ۲۳۵ W/m·K برای آلومینیوم خالص). بنابراین مس سریع‌تر می‌تواند گرما را در طول سیم توزیع کرده و به محیط انتقال دهد. البته باید توجه داشت که در سیم‌پیچ‌های الکتریکی، بخش عمده حرارت از طریق سطح سیم‌پیچ به محیط (هوا یا روغن) منتقل می‌شود و سطح جانبی سیم با عایق لاکی پوشیده شده‌است؛ لذا ضریب انتقال حرارت به محیط بیشتر به قطر سیم و جنس عایق وابسته است تا اختلاف ضریب هدایت حرارتی میان مس و آلومینیوم. از سوی دیگر، همان‌گونه که در بخش معایب اشاره شد، ضریب انبساط حرارتی آلومینیوم (حدود ۲۳×۱۰^-۶/°C) بالاتر از مس (حدود ۱۷×۱۰^-۶/°C) است. این بدان معناست که با گرم و سرد شدن سیم‌پیچ (مثلاً هنگام روشن و خاموش شدن یک موتور)، آلومینیوم نسبت به مس تغییر طول بیشتری خواهد داشت. در طراحی عملی، این مسئله با در نظر گرفتن تمهیداتی در مهار سیم‌پیچ یا استفاده از رزین‌های ثابت‌کننده حل می‌شود تا حرکت و تنش اضافه به عایق وارد نشود.

مقاومت در برابر خوردگی و عوامل محیطی نیز در دو فلز رفتار متفاوتی دارد. مس در هوای معمولی به آرامی اکسید می‌شود و لایه‌ای تیره‌رنگ (اکسید مس) یا سبز (کربنات مس در حضور رطوبت و دی‌اکسیدکربن) تشکیل می‌دهد.

این لایه اندکی رسانا است و تا حدی استمرار عبور جریان را ممکن می‌سازد، اما به مرور می‌تواند ضخیم‌تر شده و خوردگی عمقی‌تر رخ دهد. در مقابل، آلومینیوم بسیار سریع یک لایه نازک اکسید آلومینیوم تشکیل می‌دهد که برخلاف اکسید مس، کاملاً عایق و غیررسانا است. این لایه هرچند از گسترش خوردگی جلوگیری می‌کند، اما در نقاط تماس الکتریکی یک مانع بزرگ محسوب می‌شود. به همین علت، اتصال‌دهی سیم آلومینیومی نیازمند تمیزکاری سطحی یا روش‌های خاص است تا اثر اکسید برطرف گردد. در محیط‌های خورنده (مثلاً مجاورت گازهای اسیدی یا نمکی)، معمولاً هر دو فلز بدون پوشش حفاظتی ویژه دچار آسیب می‌شوند؛ اما اگر سیم لاکی مستقیماً در معرض چنین شرایطی باشد، لاک روی سیم نقش حفاظتی اولیه را ایفا می‌کند و تفاوت مس یا آلومینیوم بودن هادی کمتر مطرح می‌شود.

نکته پایانی اینکه کلاس حرارتی عایق در هر دو نوع سیم لاکی می‌تواند یکسان باشد. به عبارتی، محدوده دمای کاری مجاز بیشتر وابسته به نوع لاک و کلاس حرارتی آن (مثلاً کلاس B: 130°C، کلاس F: 155°C، کلاس H: 180°C و بالاتر) است تا جنس فلز هادی. هم سیم مسی و هم آلومینیومی را می‌توان با لاک‌های مختلف (پلی‌استر، پلی‌یورتان، پلی‌آمید ایمید و ترکیبات آن‌ها) پوشش داد و به کلاس‌های حرارتی متنوعی دست یافت. از منظر فرکانس کاری نیز تفاوت ذاتی خاصی میان این دو وجود ندارد؛ هر دو در فرکانس‌های بالا اثر پوستی را تجربه می‌کنند که با روکش لاکی نازک و انتخاب قطر مناسب مدیریت می‌شود. به طور خلاصه، سیم لاکی مسی و آلومینیومی هر یک نقاط قوت و ضعفی دارند و مهندسان در طراحی باید با در نظر گرفتن تمامی این ملاحظات، گزینه بهینه را انتخاب کنند .

مقایسه قیمتی سیم لاکی مسی و آلومینیومی

هزینه و قیمت از عوامل تعیین‌کننده در انتخاب نوع سیم لاکی خصوصاً برای تولیدکنندگان تجهیزات انبوه است. قیمت مس در بازار جهانی به طور سنتی بالاتر از آلومینیوم بوده و نوسانات بیشتری را تجربه می‌کند (مس یک فلز گران‌بها محسوب می‌شود و تحت تاثیر صنایع مختلف و حتی سیاست‌های مالی قرار دارد). آلومینیوم به مراتب فراوان‌تر و ارزان‌تر است؛ به طوری که سیم لاکی آلومینیومی معمولاً بسیار ارزان‌تر از سیم لاکی مسی با طول و قطر معادل تمام می‌شود . این اختلاف قیمت مستقیم مواد اولیه موجب شده بسیاری از تولیدکنندگان در صنایع با حساسیت کمتر، به سمت استفاده از آلومینیوم بروند. برای مثال در صنعت ترانسفورماتور، اختلاف قیمت قابل توجه میان سیم‌پیچ مسی و آلومینیومی عامل اصلی در رواج ترانسفورماتورهای آلومینیومی در شبکه توزیع بوده است.

البته در تحلیل اقتصادی باید به این نکته توجه کرد که برای رسیدن به کارایی الکتریکی مشابه، وزن و حجم بیشتری از آلومینیوم مورد نیاز است. اگر نیاز باشد سطح مقطع سیم آلومینیومی ~۶۰٪ بزرگ‌تر از مس گرفته شود، میزان آلومینیوم مصرفی (بر حسب کیلوگرم) ممکن است به اندازه‌ای برسد که بخشی از صرفه‌جویی هزینه از بین برود. با این حال حتی با در نظر گرفتن این افزایش حجم، باز هم آلومینیوم معمولاً صرفه اقتصادی دارد؛ چرا که قیمت هر کیلوگرم آلومینیوم به طور متوسط چندین برابر کمتر از قیمت یک کیلوگرم مس است. به عنوان یک تقریب، اگر مس مثلاً ۳ تا ۴ برابر گران‌تر (به ازای واحد وزن) از آلومینیوم باشد، حتی با مصرف ۱٫۶ برابری وزن، همچنان هزینه فلز آلومینیومی حدود نصف مس خواهد بود.

جنبه دیگری که در هزینه‌ها تاثیرگذار است هزینه‌های فرآیندی و نگه‌داری می‌باشد. سیم لاکی آلومینیومی ممکن است در مرحله سیم‌پیچی سخت‌تر کنترل شود (به علت نرمی و احتمال پارگی) یا برای اتصال انتهای سیم نیاز به ترمینال‌ها و روش‌های خاص داشته باشد که کمی هزینه‌های ساخت را افزایش می‌دهد. در مقابل، وزن کمتر آن می‌تواند هزینه حمل‌ونقل و نصب تجهیزات را کاهش دهد. همچنین همان‌طور که اشاره شد، استفاده از آلومینیوم می‌تواند هزینه‌های جانبی نظیر اقدامات امنیتی ضدسرقت را نیز کم کند. مجموع این فاکتورها معمولاً نشان می‌دهد که از نظر اقتصادی در بسیاری از کاربردهای معمول، آلومینیوم مقرون‌به‌صرفه‌تر از مس است؛ اما در کاربردهای حساس که کارایی بالا در اولویت است، مزیت‌های فنی مس ممکن است ارزش صرف هزینه بالاتر را داشته باشد.